Beş 4 – Wekhevî

  • Li Almanyayê dîskrîmînasiyon ji ber cins, rengê çerm, ol an jî hestên xwe yên cinsî qedexe ye û dikare bibe sedema lêgerînên hiqûqî. Gava mirov rastî dîskrîmînasiyonê tê an jî gef li mirov tê xwarin, çêtir e mirov bang bike polîsan. Çênabe mirov ji ber xwe ve bi tundûtûjî bersiv bide. Tundûtûjî jî li Almanyayê qedexe ye. Mafê kesekî nîne ku mirovên din, çi jin be çi mêr be, nerihet bike.

  • Herwiha divê mirov bê erêkirina kesan, wêneyên wan nekişîne.

  • Mafên jin û mêr li Almanyayê weke hev in. Ger kesek daxwaz dike ku bi tenê be, divê mirov rêzê ji vê yekê re bigire û wê bipejirîne.

  • Hevcinşezî li Almanyayê tiştekî normal e (wezîrê kar û barê derve yê kevin bi şêweyekî vekirî hevcinşez bû).

  • Zewaca hevcinsî lêgal e û dikare weke zewaca klasîk bi awayekî fermî were tomarkirin.

  • Li Almanyayê herkes bi serê xwe û azad biryar dide, ka ew bi kê re hevaltiyê dike an jî dizewice. Çiqas normal e mirov zewîcî be, ewqas jî normal e ku mirov nezewîcî be. Herwiha pêkan e ku jin û mêrên bi hevre zewicîn an bi hevre dijîn, biryar bidin ku bê zarok bin.